در روز شنبه 6 مرداد و 12 مرداد 1403 دوازدهمین جلسه خودشناسی از منظر مولانا توسط دکتر حجت الله جوانی برگزار شد و در ادامه مباحث قبل به بررسی موانع خودشناسی از دیدگاه مولوی به طرح موارد ذیل پرداختند.
با رجوع به آیات قران کریم خود فراموشی نتیجه فراموش کردن خداوند است و این گم گشته شدن و سرگردانی در وادی نفس ، آثار ناروایی در پی دارد. به تعبیر مولوی انسان دچار حماقت می شود و این به تعبیر ایشان و از زبان حضرت عیسی درد بی درمان است.
چرا حماقت درد بی درمان است؟ چون انسان احمق در چاه ویل خودبینی و خودمداری و خودخواهی گرفتار می‌شود. به تعبیر مولوی این حماقت و خودبینی باعث می‌شود جان آدمی هر روز لگدکوب خیالات شود و خیالات انسان تمام زندگی انسان را رقم می‌زند اگر خیالات خوش باشند انسان خرم می‌شود و اگر ناخوش باشند انسان را رنج می دهند. غفلت از خداوند از اوصاف احمقی انسان است و عمر در جستجوی مجازها صرف می گردد و از اوهام سیراب می شود اما سیرابی از سراب است نه از آب.
تبعیت از عامه از دیگر موانع خودشناسی می باشد. در بند اشتهار و شهرت طلبی بودن هم از دیگر موانع راه خودشناسی است.