کرسی ترویجی با عنوان « بررسی و نقد آراء تفسیری آقای مجتهد شبستری با مورد شناسی هرمنوتیک مدرن » در تاریخ 9 دی ماه ساعت 11:30 الی 13 توسط آقای دکتر تورانی دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا(س) در اتاق 303 دانشکده الهیات برگزار گردید. جلسه با پخش آیاتی از قرآن کریم آغاز گردید. سپس آقای دکتر تورانی به تبیین مسئله مورد بحث پرداختند پس از آن خانم دکتر رضی داور محترم کرسی مسائل و نکاتی در بررسی موضوع بیان فرمودند و سپس خانم دکتر بهادری مدیر محترم کرسی و نیز سرکار خانم دکتر رجبی و سرکار خانم دکتر باقری استاد گروه تاریخ نکات و دیدگاه هایی در خصوص موضوع کرسی ایراد فرمودند و بر ظرفیت غنی و مثبت بررسی جوانب گسترده تر موضوع در سطح برگزاری جلسات دیگر کرسی و تدوین کتاب اذعان داشتند. خلاصه متن سخنرانی دکتر تورانی بدین شرح است:
" هرمنوتیک که علم تأویل است، در یک تقسیم بندی مهم، بر دو دسته هرمنوتیک روشی که شیوه مؤلف محوری و هرمنوتیک فلسفی که شیوه مفسر محوری را دنبال می کند، تقسیم می شود. در پایان قرن نوزدهم، دیدگاه دیلتای به دلیل آنکه در جستجوی روح مؤلف بود، بیش از حد رمانتیک انگاشته شد و برخی از وارثان تفکر دیلتای برای اجتناب از این وضعیت، توجه خود را به جای مؤلف، بر خودِ متن معطوف ساختند. از سویی، پدیدار شناسی با تجربه دینی پیوند مستقیم داشته و در نهایت به نوعی هرمنوتیک فلسفی و مفسر محوری می‌رسد. هرمنوتیک فلسفی، که عین چند معناداری است، فرد را در ساحت چند معنا که نوعی بی معنایی است، سرگردان می‌سازد. مجتهد شبستری از طرفداران این تفکر است که دیدگاه ایشان که منافات اساسی با دیدگاه عالمان دینی دارد، در این مقاله بررسی و نقد شده است. وی مقدماتی را در تفسیر متن مؤثر می‌داند از جمله: پیش فهم مفسر، علایق و انتظارات هدایت کننده مفسر، پرسش های وی از تاریخ. ایشان قرآن را حاصل تجربه بین الاذهان می‌داند." آنچه در نقد دیدگاه ایشان قابل بیان است آنکه شبستری قرآن را حاصل تجربه بین الاذهان اذهان بشری و ادراک شخص پیامبر می داند و حقیقت ماورایی قرآن را مغفول گذارده و رها می کند. در حالی که می دانیم جنبه « تنزیل من رب العزیز الحکیم» است که بر قلب انسان ها اطمینان می دهد و آنها را مصون از خطا قرار می دهد و الا متونی که حاصل تجربه بین الاذهانی ادیان هستند، دستخوش نوسان، تحریف، نسبیت و خطا می باشند . شبستری بر آن است که دین، همان استنباط دیگران از دین است، استنباط و تفسیر معصوم نداریم، حال آنکه در نقد دیدگاه شبستری باید بگوییم همه دین اینگونه نیست، بلکه عقل و نقل صحیح و صریح و محکم بسیار وجود دارد که جزو دین است. همچنین دین خدا و احکام آن تاریخی و زمان بردار نیستند، مگر در بخش های ویژه ای نظیر: احکام ثانوی، یا احکام حکومتی. بنابراین وحدانیت و دیگر صفات خداوند، نزول وحی، عصمت انبیاء و ائمه اطهار و بسیاری از مسائل دیگر، جزو دین و لا یتغیر به شمار می آیند . به طور کلی آنچه از هرمنوتیک فلسفی و روش تفسیری ای که شبستری بیان می کنند به دست می آید آن است که محدوده فهم در این نوع روش تفسیری، به دلیل وجود پیش فرض های افراد چارچوب خاصی ندارد. زیرا اگر چارچوب داشت باید روش می داشت که موهومات وارد نشود. اما چون چارچوب وجود ندارد، موهومات و تصورات غلط می تواند وارد شود و پیش داوری ها که آنها تصور می کنند در هر شرایطی صحیح است، می تواند طبق دلیل ما غلط باشد.