گزارش وبینار با عنوان «عرفان سهروردی و ابن عربی«

09 09 2020 00:00
کد خبر : 12344900
تعداد بازدید : 47


به مناسبت روز بزرگداشت شیخ شهاب الدین سهروردی ، وبیناری جهت آشنایی دانشجویان رشته ی ادیان و عرفان با آراء عرفانی دو عارف بزرگ اسلامی شیخ شهاب الدین سهروردی و ابن عربی و اندیشه های آنان در روز 4 شنبه هشتم مرداد ماه سال 99 رأس ساعت 17 آغاز و به مدت دو ساعت تا ساعت 19به طول انجامید .
این برنامه بصورت وبینار و در وبسایت دانشگاه الزهرا و از طریق نرم افزار Adobe connect برگزار گردید.
http://meethng.alzahra.ac.ir/sohravardi
وبینار سهروردی توسط گروه ادیان و عرفان و با همکاری معاونت پژوهشی دانشکده الهیات و انجمن علمی ادیان و عرفان و همچنین با حضور سرکار خانم دکتر هوشنگی مدیرگروه و استاد مشاور انجمن علمی دانشجویی گروه ادیان و عرفان ، آقای دکتر جوانی به عنوان دبیر علمی و سایر اساتید محترم دانشکده الهیات رقم خورد.
در ابتدای وبینار رزومه ای از شرح مصاحبه های جناب آقای دکتر حسن سید عرب و آثار و کتابهای ایشان به نمایش گذاشته شد.
آقای دکتر جوانی دبیر علمی مقدمه ای درباره ی این جلسه فرمودند و سپس آقای دکتر سید عرب بحث را آغاز کردند.
آقای دکتر سید عرب درباره ی اندیشه های سهروردی و عرفان ابن عربی نکاتی را ذکر کردند.
در طی توضیحات و سخنرانی ، آقای دکتر جوانی به عنوان دبیر علمی سوالاتی را از آقای دکتر سید عرب پرسیدند، سوالات زیر توسط آقای دکتر جوانی و سایر اساتید گروه الهیات پرسیده شد و سخنران محترم بخوبی پاسخ گو بودند :
1. چه منابع و مستنداتی از تفکرات و اندیشه های سهروردی موجود هستند؟ و این تفکرات سهروردی از کجا نشأت گرفته است؟
2. جغرافیایی(جغرافیای معرفتی)که در اندیشه های ابن عربی وسهروردی زمینه ساز و مهم بوده است؟
3. انسان کامل از دید سهروردی ؟
4. آیا میتوان سهروردی را صاحب اصالت ماهوی دانست؟
5. در آخر جناب دکتر سید عرب مباحث را جمع بندی کرده و به سوالات دانشجویان واساتید گروه الهیات پاسخ دادند.
6. نسبت اندیشه ی سهروردی و مولانا و تأثیر اندیشه ورزی سهروردی بر مولانا
7. 6-روش عملیاتی که برای رسیدن به نورانیت بیشتر در فلسفه و عرفان سهروردی مطرح میشود چیست؟
مباحثی که در این وبینار شرح داده شد:
• ساختار فکری سهروردی
• زبان خاص سهروردی
• تعاملی که به جهت فکری (تأثیرگزاری و تأثیرپذیری ) با دیگر متفکران داشتند
• بررسی بحث انسان کامل از دیدگاه ابن عربی و سهروردی