روز یکشنبه مورخ 21 اردیبهشت 1404 کرسی آزاداندیشی «داروینیسم؛ نظریه علمی یا ابزار سیاسی» با داوری دکتر عرب‌زاده و مناظره‌ی دو تیم دانشجویی در کلاس 317 ساختمان ابن سینا برگزار شد.

نظریه‌ی داروین معتقد است که جانوران امروزی در گذشته به این شکل نبوده‌اند و از اجداد مشترک و از طریق تغییرات تصادفی و انتخاب طبیعی تکامل یافته‌اند. بر این اساس، انسان نیز محصول این فرایند است. دانشجویان با اشاره به پیشینه‌ی ۱۵۰ ساله‌ی این نظریه، گفتند شواهدی وجود دارد که انسان اولیه شبیه به انسان امروزی بوده است.

 دکتر عرب‌زاده اشاره کردند  که داروین با تأثیر از مالتوس، اصل «تنازع بقا» را مطرح کرد که در آن موجودات برتر از نظر ژنتیکی بر دیگران غلبه می‌کنند. نقدهای دینی و علمی گروه مخالف، با تأکید بر ضعف‌های علمی نظریه و ناسازگاری آن با انسان‌شناسی دینی، که داروینیسم آفرینش حکیمانه را زیر سؤال می‌برد و با اخلاق و کتاب مقدس تعارض دارد. آن‌ها داروینیسم را نظریه‌ای منسوخ دانستند و عناصر اصلی آن را شامل تصادف، تنازع بقا دانستند. در مقابل، گروه موافق تاکید داشتند تکامل تدریجی با خداشناسی منافاتی ندارد و حتی شهید مطهری نیز بر سازگاری خلقت تدریجی با حکمت الهی تأکید داشته است.