گروه پژوهشی مطالعات هند دانشگاه الزهرا (س)
وبینار اخلاق زیست محیطی دایویی و کاربرد امروزین آن
میزبان: جناب آقای دکتر حجت اله جوانی مدیر گروه پژوهشی مطالعات هند دانشگاه الزهرا (س)
سخنران میهمان: جناب آقای دکتر چونگ فو جانگ استاد انستیتوی مطالعات دایویی دانشگاه سیچوان
بسمه تعالی
گروه پژوهشی مطالعات هند دانشگاه الزهرا(س) وبینار " اخلاق زیست محیطی دایویی و کاربرد امروزین آن" را با هدف ارتقاء سطح علمی دانشجویان در زمینه رابطه معنادار فلسفه دائو و طبیعت، با سخنرانی جناب آقای دکتر حجت اله جوانی و سخنرانی جناب آقای دکتر چونگ فو جانگ و با حضور اساتید گرامی و انجمن علمی و دانشجویان سایر دانشگاه‌ها (با حضور 41نفر از علاقمندان) در روز یکشنبه 28 آذرماه 1400 از ساعت 14:30 الی 00: 16 در فضای گوگل میت برگزار کرد.
در این جلسه جناب آقای دکتر چونگ فو جانگ ابتدا به بررسی تفاوت دیدگاه‌های ادیان شرقی و مکاتب غربی در نگاه به طبیعت و بهره‌وری از آن پرداختند. دیدگاه دائوئیستی نسبت به انسان و طبیعت از دیدگاه غربی‌ها متفاوت است. در دیدگاه دائویی و ادیان شرقی بین انسان و طبیعت نوعی وحدت و همنوایی وجود دارد، بر خلاف تفکر غربی که انسان و طبیعت را جدا از هم تلقی میکنند. در سرزمین چین سه جریان فکری را اندیشه‌های کنفوسیوسی، تائویی و بودایی مطرح کردند که در عصر حاضر در چین مدرن، تفکر مارکسیستی به صنعتی شدن شهرها، مدرن شدن، نوسازی و استفاده از طبیعت منجر شده که مشکلات محیط زیستی را به وجود آورده است. دیدگاه دائوئیستی، منابع ایدئولوژیکی را برای حفظ طبیعت از بحران محیط زیست فراهم می‌کند و عمل معاصر به دائوییسم، می تواند زمینه را برای پیشرفت در این مسئله فراهم کند و مفهوم معبد تائویی محیط زیستی که توسط دائوئیسم مطرح شده می‌تواند در ادیان و مکاتب بزرگ مورد توجه قرار بگیرد و راه حلی برای مشکلات محیط زیستی به وجود آمده، ارائه دهد.یکی از اصول مشهور تائو، بی کنشی (non-doing - wu wei) است.در تائو سالک به اصل بی کنشی (بی‌عملی) پایبند است.در کتاب تائو ت چینگ، لائوتسه بنیانگذار آیین تائو "وو وی" یا بی عملی را نوعی آگاهی و هوشیاری نسبت به عمل و نتیجه عمل می‌داند، پیروان دائو از طبیعت، تبعیت می کنند و همنوا با طبیعت عمل و رفتار می کنند. در " وو وی " درک معنای زندگی، طبیعت، جهان و اجتماع برای ما فراهم می‌شود. "وو وی" در قلمرو سیاسی و اجتماعی هم معنادار است با تاکید بر اجتناب از قدرت، اجتناب از دخالت و تسخیر در طبیعت و امور افراد، در حل بسیاری از مشکلات موثر میباشد. مشیت طبیعت این است که به خودی خود جریان دارد و اینگونه انسان باید خود را از دخالت‌های غیر طبیعی و غیر عادی نسبت به طبیعت جدا کند. دائو انعطاف پذیر اما بسیار تاثیر گذار بوده و آسیب زننده نیست همچون آب که خیر اعلا بوده و همه چیز را تغذیه می کند. و در نهایت انسان امروزی باید به طبیعت بازگردد به همنوایی با طبیعت و عمل مطابق با طبیعت و نه خلاف آن.
