گزارش وبینار «رویکرد طریقت مولویه در مواجهه با زنان در آناتولی دوره سلجوقیان روم» مورخ 99/7/8

13 10 2020 00:00
کد خبر : 12345489
تعداد بازدید : 61

به همت انجمن علمی دانشجویی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا، به مناسبت روز بزرگداشت مولوی وبینار با موضوع "رویکرد طریقت مولویه در مواجهه با زنان در آناتولی دوره سلجوقیان روم" با ارائه خانم منیژه قدرتی وایقان دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه الزهرا(س) در تاریخ 8 مهر ماه 99 ساعت 17 الی 19 برگزار شد. 
شرح گزارش: مصادف  با 8 مهر روز بزرگداشت مولانا مولانا، جلال الدین محمد بلخی، شاعر خوش ذوق و خوش قریحه قرن 7 هجری که اشعار زیبا و دلربایش معرف حضور همگان بوده و از او چهره ای جهانی ساخته است، انجمن علمی دانشجویی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی برای ادای دین خود به این شاعر بلند آوازه، وبیناری با محوریت رویکرد مولویه در مواجهه با زنان در آناتولی در دوره سلجوقیان روم برگزار نمود. در این برنامه پس از پخش آیاتی از کلام الهی و کلیپی کوتاه درباره زندگی مولانا، سخنران محترم سرکارخانم منیژه قدرتی وایقان سخنان خود با به قدرت رسیدن سلجوقیان آناتولی و همینطور چگونگی شکل گیری طریقت مولویه در این منطقه آغاز کردند و در ادامه به نقش و جایگاه زنان از منظر مولوی پرداختند . به گفته ایشان سه نفر از شاگردان مولانا اعم از حسام الدین چلبی، گردآورنده مثنوی، سلطان ولد پسر مولانا و امیر عارف نوه او ارکان مسلک صوفیانه بلخ را در آناتولی نوشتند که به طریقت آناتولی تبدیل گشت. وی در ادامه افزودند دیدگاه ترکان نسبت به زنان و به ویژه در مواجهه با مادران و خواهرانشان بسیار احترام آمیز بوده و حتی گفته شده مادر سالاری در این دوره رونق داشته است. وجود اشعاری در مثنوی مولانا در باب خدعه و نیرنگ زنان، سبب شده برخی به اشتباه مولانا را فردی زن ستیز معرفی کنند. به بیان خانم قدرتی ، مولانا به عنوان یک عارف و دیدگاه عارفانه و بیان تمثیل گونه او نشانگر رذائل و فضائل اخلاقی بوده است و لازم به ذکر است که استفاده از کید و نیرنگ فقط مختص زنان نیست و چه بسا مردانی که اهداف خود را از طریق خدعه پیش میبرند . افزون براین، این دسته از اشعار فقط در کتاب مثنوی مولانا دیده شده و لازمه درک مسلک و طریقت مولانا توجه به همه آثار او است نه فقط بخشی از آن.
براساس گفته های ایشان، خانواده نزد مولانا از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و او همواره بر حفظ حرمت زنان تاکید بسیار کرده است. نکته قابل توجه اینکه همسر او کرا خاتون درطریقت و رفتار او با زنان بسیار اثر گذار بوده است تا جایی که درآمد مدارس اهل تصوف بطور مساوی میان مولانا ،پسر و همسرش تقسیم میشد.
بر اساس گفته های سخنران محترم، این نوع طرز فکر در دوره ای که زنان باید برای ادامه حیات خود همپای مردان کار میکردند و حتی مانند مردان لباس می‌پوشیدند یک نوع انقلاب فکری به حساب می آید.
این برنامه با پرسش و پاسخ حضاران پیرامون موارد ذکر شده به پایان رسید.